არარელიგიური რწმენა, ადამიანისადმი რწმენა და ნდობა, რწმენა საკუთარი თავისა

არარელიგიური რწმენა, ადამიანისადმი რწმენა და ნდობა, რწმენა საკუთარი თავისა

რწმენაზე საუბრისას ყოველთვის ღვთისადმი რწმენას ვგულისხმობთ. სინამდვილეში ადამიანისადმი რწმენაც არსებობს. იგი თითქმის ისევე მუდმივად და ღრმად განსაზღვრავს ჩვენს ცხოვრებას, როგორც ღვთის რწმენა. ამასთან, ღვთისა ყველას არ სწამს, ადამიანებთან თანაცხოვრება კი მათდამი რწმენას მოითხოვს. საზოგადოებრივი, პოლიტიკური, ოჯახური გარდაქმნის ყველა მცდელობა ადამიანისადმი რწმენას ეფუძნება. რელიგიისა თუ ცხოვრების ახალი წესის ქადაგებისას ჩანაფიქრი ვერასოდეს განხორციელდება ადამიანის შრომისა და ძალისხმევის გარეშე. ამიტომ ყოველი გარდამქმნელი, ყოველი ადამიანი, რომელიც ხალხს რაიმე სიახლისკენ მოუწოდებს, თავის მოწოდებას მათდამი რწმენაზე აფუძნებს. წვრილმანებში, ყოველდღიურ ყოფაში ყველაფერს განსაზღვრავს რწმენა იმისა, რომ ადამიანში არის რაღაც კარგი, კეთილი, რომელიც გაჭირვებას, მწუხარებას, სიხარულს ეხმიანება და ცხოვრების წარმართვის საფუძველს წარმოადგენს. სწორედ ამ რწმენაზე მსურს საუბარი.

ადამიანის შესახებ

ადამიანის შესახებ

პროტოდიაკვანი ანდრეი კურაევი. მოსკოვის სასულიერო აკადემიის პროფესორი. სინოდალური საღვთისმეტყველო კომისიის წევრი. მოსკოვის სახელმწიფო უნივერსიტეტის რელიგიათმცოდნეობის კათედრის უფროსი მეცნიერ-თანამშრომელი. ერთერთი ყველაზე ცნობილი თანამედროვე რუსი ღვთისმეტყველი. მრავალი წიგნის ავტორი, ბრწყინვალე ლექტორი, პედაგოგი და პოლემისტი. გთავაზობთ 1994 წლის ვიდეოჩანაწერის თარგმანს.

ეწინააღმდეგება თუ არა ხატთაყვანისცემა მეორე მცნებას — მართლმადიდებელისა და პროტესტანტის დიალოგი

ეწინააღმდეგება თუ არა ხატთაყვანისცემა  მეორე მცნებას — მართლმადიდებელისა და პროტესტანტის დიალოგი

-გამარჯობა დავით, როგორც შევთანხმდით  დღეს ერთ-ერთ საკამათო საკითხზე ვაპირებთ საუბარს,  ანუ თემა არის ხატთაყვანისცემა და მეორე მცნება.  ხომ ასეა?

ჩერნობილის ღვთისმეტყველება

ჩერნობილის  ღვთისმეტყველება

კვლავ ჩერნობილს დავუბრუნდეთ. ამ მიდამოებში მცხოვრები ხალხი  არაა დამნაშავე  თავს დატეხილ უბედურებაში, მაგრამ სიკვდილი ჩაუსახლდათ… და აი, გამოჩნდა მკურნალი, რომელიც ეუბნება მათ: „მე შევძელი, მეპოვნა თქვენი ავადმყოფობის წამალი. მე მაქვს თქვენთვის საჭირო ამპულები; მოდით ჩემთან და მათ უფასოდ მოგცემთ“.

ქრისტიანობის ღირსებისა და ქრისტიანთა უღირსების შესახებ

ქრისტიანობის ღირსებისა და ქრისტიანთა უღირსების შესახებ

ბოკაჩოს აქვს მოთხრობა ებრაელზე, რომლის მეგობარი ქრისტიანი ცდილობდა მის ქრისტიანობაზე მოქცევას. ებრაელი ქრისტიანობის მიღებისკენ იხრებოდა, მაგრამ საბოლოო გადაწყვეტილების მისაღებად რომში წასვლა და იქ ეკლესიის სათავეში მდგომი ადამიანების — პაპის და კარდინალების ცხოვრების ნახვა სურდა. ქრისტიანი, რომელიც ებრაელის მოქცევას ცდილობდა, შეშინდა და ჩათვალა, რომ მისმა მცდელობამ ფუჭად ჩაიარა, რადგან ებრაელი ნახავდა რა რომში არსებულ მთელ უმსგავსობას, რა თქმა უნდა, მონათვლაზე უარს იტყოდა. ებრაელი წავიდა და იხილა პაპის კარზე, სასულიერო პირთა შორის გაბატონებული ფარისევლობა, გახრწნილება, მუცელღმერთობა, ანგარება. ამ გამოცდის შედეგი მოულოდნელი გამოდგა. ებრაელი დაბრუნდა და მისი მეგობარი ქრისტიანი შიშით ეკითხება რომაული შთაბეჭდილებების შესახებ, რაზეც სრულიად მოულოდნელი და ძალიან ღრმააზროვანი პასუხი მიიღო. რადგან ქრისტიანულმა რწმენამ მთელ იმ უმსგავსობასთან და სისაძაგლესთან გამკლავება შეძლო, რაც მან რომში ნახა და ამის მიუხედავად გაძლიერდა და გავრცელდა, მაშასადამე იგი ჭეშმარიტი რწმენაა. ებრაელი საბოლოოდ გაქრისტიანდა.