ბოლო დროს სოც. ქსელებში ხშირად წააწყდებით ციტატებს, რომლებიც დიდ ფიზიკოსს და მათემატიკოსს ალბერტ ეინშტეინს ეკუთვნის. მორწმუნე ადამიანები, რომლებიც მის აზრებს ციტირებენ, დიდი მეცნიერის ავტორიტეტით რელიგიის პოზიციის გამყარებას ცდილობენ. ჩემი აზრით დროა ამ საკითხს ნათელი მოვფინოთ.
ავტორი: პროტოპრესვიტერი იოანემეიენდორფი
თარგმანი: დეკანოზი ლევან მექოშივლი
ბოლო ათწლეულებში, აღმოსავლეთსა და დასავლეთს შორის საღვთისმეტყველო დიალოგების ატმოსფერო ძლიერ შეიცვალა. მე გულწრფელად მწამს, რომ დადგა დრო, როდესაც შეგვიძლია განვიხილოთ ის მნიშვნელოვანი საკითხები, რომლებიც განყოფს აღმოსავლეთსა და დასავლეთს. მე მინდა ნათელი მოეფინოს იმ პრობლემას და აღვწერო ის მდგომარეობა, რომლის დროსაც აღმოსავლეთში ქრისტიანული ღვთისმეტყველების ბევრი მნიშვნელოვანი საკითხი განიხილებოდა. როდესაც ასეთ ვრცელ საკითხს ვეხებით, იმის საშიშროებაც არსებობს, რომ მხოლოდ საერთო ფრაზებით შემოვიფარგლოთ. მიუხედავად ამისა, მე შევეცდები წარმოვადგინო ამ პრობლემების გადაჭრის გზები, მისი ამომწურავი საღვთისმეტყველო შეფასების გარეშე. შევეცდები საკითხი წარმოვაჩინო ისე, როგორც მათლმადიდებლებს გვესმის, კამათის და აღმოსავლეთის და დასავლეთის კონცეფციათა დაპირისპირების გარეშე. მსურს, რომ ნათელი მოეფინოს იმ კითხვებს, რომლებიც წარმოიშობა ეკუმენური დიალოგებისას.
წინათქმა ამ წიგნის სათაურში პოზიტიური წინადადებით, როგორც დებულებით, უდავო ჭეშმარიტებაა გაცხადებული _ თუ სა- ყოველთაო, ანუ უნივერსალური არ შეიცავს კერძოობითს, განსაკუთრებულს, საკუთრივს, ეს იმის ნიშანი იქნება, რომ საყოველთაოს არ შეუღწევია ადამიანის ცნობიერებასა და ყოფიერებაში. ის საყოველთაო და უნივერსალური მოძღ- ვრება კი, რომლის გარშემო ჩვენი დიალოგი წარიმართა, შეიქმნა საკუთრივ ადამიანისთვის “უწინარეს ყოველთა საუკუნეთა”, ანუ მას მარადიული ღირებულება აქვს. თუ დავსვამთ კითხვას, სად ცოცხლებს, სად იძენს ცხოველმყო- ფელობას ესოდენ ამაღლებული ხარება, ვუპასუხებთ: მის ყოველ კონკრეტულ გამოვლინებაში. როცა საყოველთაო დაეშვება მაღალი სფეროებიდან, ის კერძო სახეს იღებს. სა- მების მეორე წევრი თუ განკაცდა, მისი განკაცების ადგილი, რასა, ეთნოსი, კულტურული გარემოცვა იმთავითვე განი- საზღვრა, როგორც კერძოობითი, განსაკუთრებული. მარა- დიული ძე ღვთისა გახდა ძე კაცისა ყველა ზოგადი და კერ- ძოობითი ადამიანური თვისებებით დაწყებული და ეროვნუ- ლობით დამთავრებული. ძე კაცისამ ხორცი შეისხა და ეს უკვე ნიშნავს იმას, რომ საყოველთაომ განსაკუთრებულში ჰპოვა ბინა.
თქვენ წერთ, რომ არ გესმით ქორწინებამდელი ურთიერთობების აკრძალვის ლოგიკა, მაგრამ საქმე ის არის, რომ თქვენ ამის გაგება ადამიანური და სოციალური სამართლიანობით გინდათ. უფლის მცნებებში კი სისხლის სამართლის ლოგიკა არ არის. ცოდვა ყოველთვის არ ნიშნავს დანაშაულს.
ადამიანს შეიძლება ჰქონდეს ცოდვები არა მარტო ახლობლების მიმართ, ე.წ. სოციალური ცოდვები: მკვლელობა, ქურდობა ან სხვა სახის ზარალის მიყენება. მორწმუნე ადამიანი ცოდვას უპირველეს ყოვლისა, კაცსა და ღმერთს შორის ურთიერთობათა დარღვევად აღიქვამს. ღმერთთან ურთიერთობის დანგრევას კი ადამიანის საკუთარ თავთან ურთიერთობის დანგრევა მოზდევს.
… ერთმა ჩემმა მეგობარმა მიამბო, თუ როგორ შევიდა იგი იერუსალიმში მოგზაურობისას უფლის საფლავის ტაძარში, როგორც „მართლმადიდებელი ტურისტი“ და სხვათა მიბაძვით (ყველა აკეთებდა და მეც გავაკეთე) როგორ ემთხვია მირონცხების ფილას, რის შემდეგაც მეყვსეულად, ის სრულიად სხვა ადამიანად იქცა და ეჭვი უფლის ჭეშმარიტი არსებობისა ერთხელ და სამუდამოდ გაუქრა.
