ავტორი წერს:

„თავად ბიბლია როგორ განმარტავს ამას? ამომწურავი პასუხის მისაღებად, ჩვენ იესოს ხორციელი აღდგომის შესახებ თეორიას რამოდენიმე მხრიდან განვიხილავთ.
თავდაპირველად სასარგებლო იქნება იმის გაგება, თუ რას ამბობს ბიბლია ფიზიკური და სულიერი სხეულების სტატუსზე. ამასთან დაკავშირებით საჭიროა ერთი უბრალო ჭეშმარიტება გვახსოვდეს – დედამიწაზე ადამიანად დაბადებამდე, მთელი იმ ხანგრძლივი დროის განმავლობაში, რომელიც ღვთის ძემ თავის მოსიყვარულე მამასთან, იეჰოვა ღმერთთან გაატარა, მას მხოლოდ სულიერი სხეული ჰქონდა! და ამაზე წმინდა წერილიც საუბრობს, როდესაც ამბობს, რომ «თუ ხორციელი სხეული არსებობს, არსებობს სულიერიც» (1კორინთელები 15:44). ხორციელი (ანუ ფიზიკური) სხეული ყველა ადამიანს აქვს, პირველი ადამიანი, ადამიდან მოყოლებული. ხორციელი სხეული აქვთ ასევე «პირუტყვს… ფრინველს…თევზს» (1კორინთელები 15:39). თუმცა, როგორც ამის შესახებ ბიბლია საუბრობს, იეჰოვა ღმერთს, მის ძეს და ასევე ანგელოზებს ფიზიკურისგან განსხვავებული, სულიერი სხეულები აქვთ. მაგალითად, ნათქვამია, რომ «ღმერთი სულია» (იოანე 4:24). ასევე ზეცაში მცხოვრებ ანგელოზებსაც «სულები» ეწოდებათ  (ებრაელები 1:13,14)“.

იმის შესახებ, რომ ქრისტე არ არის მთავარანგელოზი მიქაელი

ნაწილი მეორე

 (ანტირეტიკები ე.წ. „იეჰოვას მოწმეების“ წინააღმდეგ. მეოთხე აპოლოგია)

ნაწილი პირველი

(ანტირეტიკიები ე. წ. „იეჰოვას მოწმეების“ წინააღმდეგ. მესამე აპოლოგია)

„საგუშაგო კოშკის საზოგადოება“ ასწავლის, რომ ამქვეყნად მოსვლამდე იესო ქრისტე მიქაელ მთავარანგელოზის სახით არსებობდა და აღდგომის შემდეგ ისევ მიქაელ მთავარანგელოზი გახდა. საზოგადოება ამტკიცებს, რომ ქრისე, ამქვეყნად ყოფნისას, მხოლოდ ადამიანი იყო, ხოლო როდესაც მოკვდა, „ადამიანმა“ იესომ არსებობა შეწყვიტა და „სულიერი ქმნილების“ — მიქაელ მთავარანგელოზის — სახით აღდგა [1].

(წმ. ნინოს სახელობის მართლმადიდებლური ქრისტიანული აპოლოგეტიკურ-მისიონერული ცენტრი)

სამწუხაროდ, სტატიის (რომლის კრიტიკაც დავწერეთ[1]) ავტორმა [2], პროტესტანტმა ვასიკო ნებიერიძემ, სტატიის შედგენის თვალსაზრისით, როგორც პირველად, ისე მეორედ [3] გაიმეორა იგივე ელემენტარული ტაქტიკური შეცდომები: ავტორს წყაროებისა და ლიტერატურის შესახებ ცნობები არ მოჰყავს; არ იყენებს კრიტიკულ მასალას, რომლის გარეშეც სტატია მხოლოდ სუბიექტურ ხასიათს იძენს და საზოგადოებისადმი შეთავაზებულ სერიოზულ აზრად არ აღიქმება; აღმოსავლეთისა და დასავლეთის ეკლესიების ერთიანობისა და განხეთქილების საკითხის თაობაზე დასავლურ ისტორიოგრაფიას ავტორი არ იცნობს, აღნიშნულ საკითხზე კი დასავლური მეცნიერული ანალიზის გაუთვალისწინებლობას სტატია უმდაბლეს დონეზე დაჰყავს.

წმ. ნინოს სახელობის მართლმადიდებლური ქრისტიანული აპოლოგეტიკურ-მისიონერული ცენტრი

რატომ დავასათაურეთ ჩვენი სტატია: „არა მხოლოდ სიტყვის გამო გაყოფილი ეკლესია“? რადგან პატივცემულმა ვასიკო ნებიერიძემ (შემდგომში — ავტორი), თავის სტატიას, რომელიც მან ეკლესიის გაყოფის თაობაზე დაწერა და რომლის კრიტიკულ ანალიზს ვაკეთებთ ახლა,  უწოდა: „FILIOQUE (და ძისაგან ) ერთი სიტყვის გამო გაყოფილი ეკლესია [1]. უნდა ითქვას, რომ ამ სტატიის სათაური საეკლესიო-ისტორიულ სინამდვილეს არ შეესაბამება. ავტორს სურს თქმა, რომ მხოლოდ ერთი სიტყვის — filioque-ს გამო ეკლესია 1054 წელს